Ścieżka przyrodnicza „Do Złotej Studzienki

Ścieżka przyrodnicza do Złotej Studzienki na górze CergowejŚcieżka przyrodnicza “Do złotej studzienki” 

Ścieżka ma kształt pętli długości 4 km i prowadzi po najniżej położonych terenach rezerwatu „Tysiąclecia na Górze Cergowej” i pozwala zapoznać się z bogatą florą. Czas przejścia to ok. 2 godziny.Można tu dojechać z Dukli przez przysiółek Cergowej – Zakluczynę i zostawić samochód na placu lub dojść z rynku żółtym szlakiem.

GÓRA CERGOWA zwana też Górą Cergowską lub Wielką Górą wznosi się na wysokość 716 m. n.p.m. i położona jest na południowy wschód od Dukli. Jej nazwa ma celtyckie pochodzenie: “kerg” znaczy góra. Od innych wzniesień Beskidu Dukielskiego odróżnia ją charakterystyczna trójgarbna sylwetka. Południowe, gęsto zalesione, stoki Cergowej wznoszą się dość łagodnie, natomiast północne opadają głęboką zerwą w dolinę Jasionki. Swój kształt góra zawdzięcza budowie geologicznej: nasunięcie płaszczowiny dukielskiej na płaszczowinę śląską spowodowało tak silne nachylenie stoków, dochodzące do 40-70%.

“REZERWAT TYSIĄCLECIA NA GÓRZE CERGOWEJ” -został on utworzony w 1963 roku  na powierzchni 63,50 ha. Chroni naturalne zbiorowiska leśne z dominującym zespołem buczyny karpackiej oraz wartości krajobrazowa tej części Beskidu Niskiego. Zarządcą rezerwatu jest Nadleśnictwo Dukla. Na jego terenie występują 156 gatunków roślin naczyniowych (18 drzewiastych, 18 krzewów, 120 roślin zielonych). Znaczną grupę, 33 gatunki, stanowią rośliny górskie. Stwierdzono występowanie ponad 100 gatunków grzybów. Dominuje tu zespół jaworzyny miesiącznicowej. Ochronie podlega wielogatunkowy las jodłowo-bukowy z ciekawym zespołem roślin i jaworzyny górskiej oraz ponad 100 krzewów cisa. Ozdobą bogatej flory są stanowiska rzadkich roślin , min. kłokoczki południowej (krzew terenów ciepłych), języcznika zwyczajnego (rzadka paproć), czosnku niedźwiedziego, kruszczyka szerokolistnego. Rośnie tu 100 gatunków grzybów (także rzadkich). Pod szczytem Cergowej wypływa źródełko nad którym wybudowano kapliczkę związaną z kultem św. Jana z Dukli. Występują tu także naturalne formy geologiczne (jaskinie, skalne wychodnie piaskowców krośnieńskich, zsuwy i pobrywy.
Ścieżkę przyrodniczą tworzą przystanki, które wprowadzają w bogaty świat flory rezerwatu „Tysiąclecia na górze Cergowej” i ukazują osobliwości góry. Przystanki tworzą takie punkty jak:

  • SKRAJ LASU,
  • REZERWAT „TYSIĄCLECIA NA GÓRZE CERGOWEJ”,
  • PODSZYT,
  • STAWY,
  • ZŁOTA STUDZIENKA,
  • OSTAŃCE SKALNE,
  • LAS GÓRSKI.

Ścieżka posiada dobrze utrzymaną infrastrukturę szlakową, jest dobrze oznakowana i cieszy się popularnością. Najpiękniej wygląda wiosną, kwitnie tu bardzo wiele geofitów: cebulica dwulistna, śnieżyca przebiśnieg, czosnek niedźwiedzi, zawilec gajowy, ziarnopłon wiosenny, kokorycz pusta i pełna.

Folder informacyjny: Ścieżka przyrodnicza do Złotej Studzienki pdf


Międzyprzedmiotowa ścieżka dydaktyczna

Międzyprzedmiotowa ścieżka dydaktyczna ekologiczno-historyczna na terenie Dukli

ścieżka edukacyjna po DukliŚcieżka dydaktyczna została opracowana przez nauczycielki biologii i historii dukielskiego LO im. Św. Jana z Dukli. Ma ona na celu kształtowanie proekologicznych postaw mieszkańców i turystów jak również uwrażliwienie na otaczający nas bogaty i różnorodny świat fauny i flory. Poprzez wnikliwą obserwację przyrody w terenie poznajemy walory historyczne, kulturowe i przyrodnicze Dukli.

Środki dydaktyczne potrzebne na ścieżce: sprzęt służący do obserwacji w terenie: lupy, atlasy roślin i zwierząt, klucze do oznaczenia roślin, taśmy miernicze, skala porostowa i przewodniki historyczne.

Czas trwania: 5-6 godzin

Na wszystkich przystankach obserwujemy porosty nadrzewne

  1. Rozpoznajemy plechy morfologiczne przy pomocy lup:

– proszkowate

– skorupiaste

– listkowate

– krzaczkowate.

  1. na podstawie skali porostowej oceniamy stopień skażenia powietrza SO2
  2. oceniamy wymagania życiowe porostów
  3. dyskusja – dlaczego porosty służą do bioindykacji

Przebieg trasy:

Przystanek 1: Kościół klasztorny OO. Bernardynów pw. Św. Jana z Dukli i kompozycja rzeźbiarska „Krzyż Pojednania”

Przystanek 2: Mszaki na murach otaczające klasztor.

Przystanek 3: Cmentarz wojenny

Przystanek 4: Ekologiczne składowisko odpadów komunalnych

Przystanek 5: Aleja robinii akacjowej

Przystanek 6: Park dukielski: stawy, stanowisko czosnku niedźwiedziego, mostek z przepustem,szklarnia i kotłownia

Przystanek 7: Pałac dukielski

Przystanek 8: Oczyszczalnia ścieków

Przystanek 9: Pomnik przyrody – dąb szypułkowy w Cergowej

Przystanek 10: Synagoga i cmentarz żydowski

Przystanek 11: Kościół parafialny pw. Św. Marii Magdaleny

Przystanek końcowy: Góra Cergowa


Ścieżka historyczno-przyrodnicza „Tam gdzie chadzali wojowie

Ścieżka historyczno-przyrodnicza “Tam gdzie chadzali wojowie”

Przebiega na terenie miejscowości Wietrzno, a dokładniej na wzgórzu Grodzisko, na którym znajduje się miejsce po wczesnośredniowiecznym grodzie Wietrzniów. Trasa ma 3 km. Na ścieżce rozmieszczone są postacie 3 “wojów” – posągów, ławki, tablice informacyjne, zawierające treści historyczne i przyrodnicze. ścieżka oznakowana jest tabliczkami z namalowanym liściem czosnku niedźwiedziego i przebiega przez tereny będące ważnymi z punktu widzenia średniowiecznego grodziska i występowanie skupisk ciekawej roślinności tam występującej.

Ścieżka przyrodniczo-historyczna „Olchowiec

Ścieżka przyrodniczo-historyczna “Olchowiec” 

Olchowiec jest wsią łemkowską malowniczo położoną w Beskidzie Niskim. Miejscowość usytuowana jest w dolinie potoku Wilsznia i jego dopływu Olchowczyk, spływającego ze stoków pasma granicznego w okolicach Baraniego (754 m n.p.m.). Nazwa wsi pochodzi od olchy – w języku ukraińskim olcha to wilcha. Natomiast dawniej Olchowiec był łemkowskim Wilchowcem.

Ścieżka przyrodniczo-historyczna „Olchowiec” powstała w 2017 roku z inicjatywy mieszkańców Olchowca i turystów. Gmina Dukla wspólnie z partnerem słowackim – Obec Vysna Pisana uzyskała dofinansowanie z Programu Współpracy Transgranicznej INTERREG VA Polska – Słowacja 2014-2020 na projekt pt. „Przez górkę do sąsiada”. Twórcą i koordynatorką projektu jest Krystyna Boczar-Różewicz. Koncepcję ścieżki wraz z opisami dotyczącymi historii Olchowca i multimediami przygotowali Dariusz Dyląg i Piotr Sadowski. Opisy przystanków dotyczące przyrody przygotowali pracownicy Magurskiego Parku Narodowego.

Trasa jest w formie pętli, która rozpoczyna się i kończy przy Domu Ludowym w Olchowcu, blisko zabytkowej cerkwi drewnianej z kamiennym mostem.  Długość szlaku wynosi 11,5 km, a przejście ścieżki zajmuje minimum 5-6 godzin.

Najniższy punkt trasy znajduje się we wsi Olchowiec na wysokości ok. 450 m n.p.m., a najniższy na wierzchołku Baraniego, zwanego dawniej Olchowczyk lub Jaworzyska – 754 m n.p.m.

Na ścieżce znajduje się 15 przystanków o tematyce związanej z historią i kulturą Olchowca, a także z przyrodą Magurskiego Parku Narodowego.

Można dowiedzieć się wielu szczegółów o historii miejscowości, kulturze ludowej, a także o działaniach wojennych na tym terenie:

– I Wojna Światowa i pozostałe ślady fortyfikacji z 1914 roku na Przełęczy Beskid nad Olchowcem;

– burzliwe dzieje wsi w latach 1944-1947, w tym walki o grzbiet Dobańców w 1944 roku.

Dodatkowa trasa po stronie słowackiej ma długość ok. 7 km i rozpoczyna się przy źródle “Pod Scobom”, gdzie znajduje się miejsce na ognisko, a kończy na szczycie Stavok na granicy polsko-słowackiej. Na trasie są trzy przystanki (71, 72, 73) o tematyce związanej z historią Vysnej Pisanej i otaczającą ją przyrodą.

Czas przejścia trasy po stornie słowackiej to ok. 3 godziny.

Oznaczenie ścieżki po stronie polskiej to biało-czarne znaki, po słowackiej stronie wędrówka przebiega za żółtym oznaczeniem.

PRZYSTANKI ŚCIEŻKI PRZYRODNICZO-HISTORYCZNEJ:

  1. Olchowiec: historia miejscowości do II wojny światowej, cerkiew i most
  2. Osadnictwo i rozłóg wsi
  3. Sukcesja wtórna
  4. Trakt na Węgry – wymiana kulturowa na przestrzeni wieków
  5. Potok Olchowczyk
  6. Przełęcz Beskid – granica państwa
  7. Baranie
  8. Buczyna karpacka
  9. Ptaki lasu
  10. Drapieżniki puszczańskie
  11. Ochrona ekosystemów leśnych
  12. Dobańce – walki o grzbiet górski w 1944 r.
  13. Widok znad miejscowości – tradycyjne sposoby gospodarowania
  14. Ekomuzeum w zabytkowej chyży – kultura ludowa Łemków
  15. Burzliwe dzieje Olchowca (1944-1947). Współczesność miejscowości

Przewodnik w wersji on-line po ŚCIEŻCE PRZYRODNICZO-HISTORYCZNEJ OLCHOWIEC znajduje na stronie Transgranicznej Informacji Turystycznej w Dukli: http://it.dukla.pl/wydawnictwa/

Dzięki aplikacji mobilnej beFOGG turysta może mieć przewodnik i kompas w swoim smartfonie, a także zapoznać się z historią rejonu wirtualnie.

 

Aplikacja beFOGG – instrukcja pobrania ścieżki:

  1. Pobierz aplikację beFOGG
  2. Wybierz: „Ścieżka przyrodniczo-historyczna „Olchowiec”
  3. Włącz GPS
  4. Odwiedzaj kolejne przystanki

Zapraszamy na ścieżkę przyrodniczo-historyczną “Olchowiec” słowami znanego mieszkańca Olchowca – Pana Mikołaja Gabły

„Długo można by opisywać piękno tej nazywanej zieloną pustynią ziemi, ale najlepiej przyjechać tu i zobaczyć ją na własne oczy – to wymarzone miejsce dla każdego turysty <<beskidnika>>”. [M.Gabło “Olchowiec Łemków utracony” Siercza 2020]