Muzeum Historyczne – Pałac w Dukli zaprasza na koncert muzyki dawnej “Terpsichore Musarum” w wykonaniu zespołu Filatura di Musica 15 czerwca (czwartek) o godz. 18.00.

Muzeum jest partnerem Festiwalu „Humanismus Carpathicus” inicjatywy Fundacji Krośnieńskiej im. Ignacego Paderewskiego. „Humanismus Carpathicus” to pierwszy festiwal muzyki dawnej wykonywanej na instrumentach z epoki, odbywający się w południowym pasie Województwa Podkarpackiego.

W programie koncertu kompozycje opublikowane w 1612 roku przez Michaela Praetoriusa w zbiorze Terpsichore Musarum oraz suita tańców (Rękopis Połocki ok. 1650 r.), wykonane przez artystów zespołu Filatura di Musica, którego debiutancka płyta została nominowana do prestiżowej nagrody fonograficznej Fryderyk 2021 w kategorii Album Roku Muzyka Dawna.

Skład zespołu:
Marek Nahajowski – flety podłużne, kier. artystyczne, prelekcje
Magdalena Pilch – flety podłużne, flet traverso
Judyta Tupczyńska – skrzypce barokowe
Mateusz Kowalski – viola da gamba
Patrycja Domagalska-Kałuża – wirginał
Katarzyna i Julia Borstyn – taniec 

XXII Przegląd Chórów Kościelnych i Cerkiewnych

11 czerwca 2023 r., godz. 15.00 w Sanktuarium Świętego Jana z Dukli odbędzie się XXII Przegląd Chórów Kościelnych i Cerkiewnych.

W przeglądzie uczestniczą:

  • Chór “Chorus” z Korczyny;
  • Chór “Impresja” z Łączek Jagiellońskich;
  • Chór “Koloryt” z Rymanowa
  • Chór “Canto Divino” z Krościenka Wyżnego.

Zapraszamy w imieniu organizatorów!

Dzieci z dukielskiego przedszkola w Dukli odwiedziły nową siedzibę Transgranicznej Informacji Turystycznej mieszczącą się w zabytkowej kamienicy przy ulicy 3 Maja 1.  Przedszkolaki miały okazję zobaczyć nowe biuro, dowiedzieć się, na czym polega praca w informacji turystycznej, posłuchać o atrakcjach turystycznych w Beskidzie Dukielskim, oglądnąć filmiki promocyjne i ulotki. Starsze grupy zwiedziły wirtualnie gminę Dukla i słowacki Svidnik dzięki goglom VR. Dzieci otrzymały pamiątkowe naklejki i flagi gminy Dukla. Dziękujemy za radosne uśmiechy, dyplomy, piękne rysunki i laurki.

Góra Cergowa (zwana też Cergowską Górą lub Wielką Górą) znajduje się na południowy wschód od Dukli. Jej wysokość to 716 m n.p.m. Mimo, że nie jest najwyższym szczytem Beskidu Dukielskiego jej trójgarbna sylwetka jest jej cechą charakterystyczną i rozpoznawalną. Wybudowana wieża stała się ważną atrakcją turystyczną regionu.

Nie jest to pierwsza tego typu budowla w tym miejscu, ponieważ na szczycie wznosiła się już wieża triangulacyjna, która służyła do pomiarów geodezyjnych, a w czasie II wojny światowej była wykorzystywana do obserwacji.

Gmina Dukla w 2016 roku jako inwestor zleciła wykonanie projektu, następnie przystąpiła do prac w terenie. Kształt platformy widokowej został zaczerpnięty z architektury dawnych obiektów wiertniczych typu „kanadyjskiego” znajdujących się na terenach kopalnianych w naszym regionie.

Wieża ma wysokość 21,72 m (do szczytu krokwi). Budowla wraz ze ścianami otwartymi jest zadaszona dachem wielospadowym. Posiada cztery poziomy użytkowe – przyziemie oraz trzy platformy pośrednie z miejscami stojącymi oraz platformę widokową z miejscami siedzącymi. Długość i szerokość całkowita bez okapu wynosi 9,48 x 9,48 mb. Wieża pokryta jest gontem. Maksymalna ilość osób jednorazowo przebywających w obrębie platformy widokowej nie powinna przekraczać 10 osób.

Jak dotrzeć na wieżę?

  • z Dukli – żółtym szlakiem przez wieś Cergową – przysiółek Zakluczyna (2,2 km)  Zakluczyna Parking – Góra Cergowa
  • z Jasionki – droga tzw. „Szczurkówka” (2,4 km)
  • z Lubatowej – Głównym Szlakiem Beskidzkim – czerwonym (3,4 km)
  • z Zawadki Rymanowskiej – żółtym szlakiem (3,3 km)
  • z Nowej Wsi – Głównym Szlakiem Beskidzkim – czerwonym (3,0 km) Wieża Widokowa Cergowa Z Zawadki Rymanowskiej

Wzgórze 534 nazywane jest również przez starszych mieszkańców okolic “Krwawym Wzgórzem”. Od 11 września 1944 r. toczyły się ciężkie walki o wzgórze 534. Kto miał wzgórze ten kontrolował szosę Dukla-Nowy Żmigród, mógł ostrzeliwać Duklę i okoliczne szosy. Walki o to strategiczne wzniesienie trwały w dzień i w nocy, kilkakrotnie przechodząc z rąk do rąk. Boje te, prowadzone przez 1 Brygadę Czechosłowacką, stały się symbolem walk na Przełęczy Dukielskiej. 9 września wzgórze zostało zdobyte przez oddziały 1 Korpusu Czechosłowackiego. W tym dniu Czechosłowacy zdobyli również Teodorówkę.

Obecnie na wzgórzu w Teodorówce znajduje się pomnik żołnierzy walczących na tym terenie w czasie Operacji Karpacko-Dukielskiej oraz malowniczy punkt widokowy z lunetą i planszami przybliżającymi okoliczne wzniesienia.

Miejsce widokowe na Chyczkach tworzy drewniana altana z miejscem na ognisko, kącik edukacyjny, w którym można dowiedzieć się o atrakcjach turystycznych gminy Dukla, o osobliwościach przyrodniczych i najczęściej występujących grzybach i drzewach w Beskidzie Dukielskim; drewniane urządzenia do ćwiczeń, podest widokowy, z którego można podziwiać panoramę Dukli oraz krzyż upamiętniający 1050-tą rocznicę Chrztu Polski.

Nazwa Głojsce najprawdopodobniej pochodzi od słowa “gwozd”, czyli las, na skraju którego została założona wieś. Wioska rozciąga się u stóp Góry Bikowej, opasana jest malowniczymi lasami, w których dominują buki, jawory, graby, świerki i jodły.

Szczyt Góry Bikowej jest miejscem widokowym, z którego można podziwiać panoramę Głojsc i okolicy., w szczególności Górę Cergową, Chyrową, Danię, Polanę, Łysą Górę, Franków, Grzywacką, a także miejscowości Duklę, Jasionkę, Teodorówkę, Iwlę i Kobylany.

Na szczycie Góry Bikowej znajduje się Krzyż Milenijny, do którego prowadzi oświetlona Droga Krzyżowa.

Więcej informacji można przeczytać w VIII tomie Biblioteki Dukielskiej: “Głojsce dawniej i dziś” Rafała Fornala.

https://it.dukla.pl/biblioteka-dukielska/

Wieża widokowa na Baranim to już niestety historia. Jednakże pozostawiamy tutaj informacje jako ciekawostkę krajoznawczą.

Wierzchołek Baraniego znajduje się na wysokości 754 m n.p.m. Cały masyw ma postać dziesięciokilometrowej długości grzbietu, przebiegającego z północnego zachodu na południowy wschód. Grzbiet Baraniego jest typowy dla tej części Beskidu Niskiego – szeroki i zaokrąglony.

Choć dziś trudno w to uwierzyć, w przeszłości grzbiet był w dużej mierze wylesiony. Jedynie sam wierzchołek i stoki opadające do doliny potoku Baranie porastał las.

Wysoki i centralnie położony w Beskidzie Niskim szczyt stanowił w przeszłości znakomity punkt widokowy, tym bardziej że stała na nim wieża triangulacyjna, zbudowana przez Niemców w latach II Wojny Światowej (zawaliła się zimą 1999/2000). Panorama z niej obejmowała cały Beskid Niski, a także m.in. Tatry, Bieszczady i Połoninę Równą.

W 2006 r. Słowacy wybudowali drewnianą wieżę widokową, która zawaliła się wiosną 2019 roku.

Po polskiej stronie granicy na Baranim stoi schron MPN (możliwość uzyskania pamiątkowej pieczątki Magurskiej Odznaki Terenowej), znajdują się tu drogowskazy pieszych szlaków turystycznych oraz tablica informacyjna.

Na Baranim co roku spotykają się mieszkańcy Olchowca ze Słowackimi przyjaciółmi.