W imieniu organizatorów zapraszamy Was na majówkę w spokojny, cichy i zielony Beskid Niski. Jeżeli jesteście miłośnikami klimatycznej muzyki i piwa regionalnego to w Browarze Dukla znajdziecie coś dla siebie.

1 maja w niedzielę o godzinie 19.00 odbędzie się koncert Kraków Street Band w restauracji Pub Browar Dukla w Rynku. Cena biletu to 50 PLN w przedsprzedaży, a w dniu koncertu 60 PLN. Dzieci do 14 roku życia pod opieką dorosłych wchodzą za darmo.

Kraków Street Band rusza w trasę promującą swój najnowszy, zaskakujący album pt.”Czekanie” – niejednoznaczny gatunkowo, energetyczny i szczery. Jak sama nazwa wskazuje, zespół miał dużo czasu na pracę nad płytą, fani natomiast od dawna jej wypatrywali. Najwyższy czas na koncert!

Skład zespołu: Łukasz Wiśniewski – śpiew, harmonijka, gitara akustyczna, ukulele
Tomek Kruk – gitara Dobro, gitara elektryczna, śpiew
Jacek Długosz – gitara akustyczna, gitara elektryczna
Adam Partyka – perkusja
Miłosz Skwirut – kontrabas
Krzysztof Chlipała – saksofon
Radek Mosurek – trąbka

www.krakowstreetband.com

6 maja w piątek o godz. 19.00 odbędzie się koncert Koncert Somethigski Trio również w restauracji Pub Browar Dukla w Rynku. Cena biletu to 30 PLN w przedsprzedaży. Dzieci do 14 roku życia pod opieką dorosłych wchodzą za darmo.

SOMETHINGSKI to solowy projekt wokalisty, kompozytora i multiinstrumentalisty Nikodema Soszyńskiego, znanego między innymi z zespołu Freeborn Brothers, z którym zagrał setki jak nie tysiące koncertów w wielu miejscach w Europie i na świecie. Występował również z takimi zespołami jak the Jet-sons
czy Cyrk Deriglasoff. W 2020 roku nagrał pierwszą płytę zatytułowaną THINGS, a początkiem 2021 płyta ujrzała światło dzienne. Piosenka z tego wydawnictwa – “Na Dolinach” w przeciągu tygodnia zawędrowała na pierwsze miejsce w Podkarpackiej Liście Przebojów. Płyta to dziesięć utworów w bardzo zróżnicowanej stylistyce od folku po rock przez dancingowe przeboje nawiązujące do lat 70 polskiej muzyki rozrywkowej. Album ten pokazuje wszechstronność, talent i wielką miłość do muzyki i świata. To świat jest największą muzą autora od lat, a zebrane doświadczenia i wspomnienia pozwalają mu stale tworzyć.

Trio wyposażone w banjo, perkusje, kontrabas i skrzypce, i kilka innych instrumentów sprawia, że występy na żywo porywają słuchacza. Repertuar to głównie piosenki autorskie, ale też nie zabraknie coverów Bob Dylana, Czerwonych Gitar czy tekstów Leopolda Staffa z muzyką od Somethingskiego. 

Jeżeli chcecie być na bieżąco z wydarzeniami muzycznymi w Dukli zapraszamy Was na grupę Koncerty w Browar Dukla: https://www.facebook.com/groups/904606773424853

Dukla założona w XIV w. zyskała na znaczeniu w połowie XVI w. Powstała tu komora celna przy szlaku handlowym na Węgry. W 1588 r. król Zygmunt III Waza nadał miastu prawo składu wina, a od 1595 r. wszystkie przewożone przez granicę towary musiały być oclone w Dukli. Z Węgier przewożono głównie wino, piwo, konie, suszone owoce, sery i żelazo. Natomiast z Polski nad Dunaj wywożono m.in. sukna, przędze, skóry, miód, śledzie. Dzięki przywilejom i funkcjonowaniu komory celnej bogacili się dukielscy mieszczanie.

Pierwsza komora celna początkowo mieściła się w ratuszu. Notowano duże obroty towarów eksportowanych, importowanych oraz tranzytowych. Prawdopodobnie w XVII wieku wybudowano nową komorę celną (obecna lokalizacja) znajdującą się na południowy wschód od rynku. W XVIII w. Duklę często nawiedzały pożary, które niszczyły drewnianą zabudowę miasta. Mniszchowie, ówcześni właściciele miasta, nalegali, aby odbudowę spalonych budynków wykonać z użyciem trwałych materiałów budowlanych. Być może wtedy wybudowano komorę celną, której ruiny pozostały do dziś.

Informacje o komorze celnej w Dukli pochodzą z 1546 roku, kiedy to król Zygmunt Stary polecił właścicielowi miasta Janowi Jordanowi, aby nie przeszkadzał w tworzeniu królewskiej komory celnej w mieście. Zapisy przekazujące mówią, iż w 1551-1552 roku na komorze w Dukli odnotowano 56 koni z suknem. Zawarta w rachunkach skarbowych z 1554 roku informacja mówi o wydatku na rzecz strażników celnych, którzy pilnowali cła na jarmarku dukielskim, dowodzi również o powstaniu komory celnej w mieście. Dukla leżała ma ważnym szlaku handlowym tzw. Trakcie Węgierskim prowadzącym przez przełęcz Dukielską na Węgry. Od końca XVI w. i przez cały wiek XVII miasto odgrywało ważną rolę w polsko-węgierskim handlu winem. W 1588 roku Zygmunt III Waza nadał Dukli przywilej składu wina. Od 1595 roku wszystkie przewożone przez granicę towary musiały być clone w Dukli.

Mapa katastralna z 1851 roku pokazuje kwadratowy rzut obecnych ruin budynku, który był usytuowany w dość zwartej i chaotycznej zabudowie na wąskiej i długiej działce. Budynek położony był w obrębie umocnień miejskich, od północy płynął ciek wodny dopływający do rzeki Jasiołki.

Prawdopodobnie podczas pożaru miasta w 1889 roku budynek uległ uszkodzeniu. Na murze zachodniej elewacji widać ślady po pożarze. Po dobudowie użytkowany był jako skład.

Mapa katastralna z początku XX wieku pokazuje prawie analogiczny układ jak na mapie z połowu XIX wieku.

Komora wykonana jest z otoczaków rzecznych, kamienia łamanego i w nieznacznym stopniu z cegły, starannie ułożonych na zaprawie wapiennej, z zewnątrz i wewnątrz nietynkowana. Mury obwodowe są dość grube, widoczne są trzy poziomy otworów maculcowych. Otwory okienne w dolnej partii są prostokątne, małe, o klińcach ułożonych z kamieni, w górnej, pierwotnie były o formie wydłużonego prostokąta, od wewnątrz we wnękach, po przekształceniu są w dwóch poziomach, prostokątne, niektóre o klińcach ułożonych z cegieł.

Bezpowrotnie zaginęły księgi hipoteczne miasta Dukli, stąd nie można ustalić kolejnych właścicieli obiektu. Z zachowanej dokumentacji w zasobie geodezyjnym wypisów hipotecznych sporządzonych w Dukli 12 maja 1939 roku, wiemy, że budynek komory celnej posadowiony był na parceli Schaji Steinreicha, syna Markusa. W 1939 roku budynek prawdopodobnie uległ pożarowi. Zbiór dokumentów miasta Dukli zawiera zapis z lat 40.XX wieku, że działki, na których położona jest komora celna własność Altholz Mendel, przeszły po połowie na rzecz Stefanii Suski i Piotra Suski z Iwli. Po wojnie do połowy lat 70. budynek dzierżawiła Gminna Spółdzielnia Samopomoc Chłopska. W następnych latach w nieużytkowanym budynku zawaliła się południowa ściana.

W 1989 roku obiekt w stanie zaawansowanej ruiny został wpisany do rejestru zbytków jako przykład zachowanego jedynego tego rodzaju budynku użyteczności publicznej na terenie Polski południowo-wschodniej.

W 2016 roku właściciele ze względu na brak funduszy na zabezpieczenie ruin (ich stan techniczny zagrażał sąsiadującym domostwom) przekazali działkę i obiekt na rzecz gminy Dukla. Budynek był mocno zniszczony, zarośnięty krzakami, a stan techniczny zaczynał zagrażać zawaleniem. Gmina po przejęciu obiektu chcąc wykonać jakiekolwiek prace musiała wszystko uzgadniać z konserwatorem zabytków. Latem 2018 roku rozpoczęto prace porządkowe pod nadzorem archeologa Wojciecha Pasterkiewicza i architekta Marka Gransickiego. Wiosną 2019 roku rozpoczęto prace konserwatorskie. Odtworzono część brakujących murów komory, wykonano izolację, zapobiegjącą dalszemu przemakaniu murów, odnowiono spoiny, uzupełniono ubytki oraz zamurowano część otworów okiennych. Odtworzono zarys ścian komory, to jest w całości ścianę północną i częściowo ściany od strony wschodniej i zachodniej.

Ruiny komory celnej to zabytek, jeden z najcenniejszych w Dukli, zlokalizowany przy ul. Kościuszki 5. Są to jedyne zachowane ruiny komory celnej w Polsce.

Cmentarze znajdują się w północnej części miasta, za kościołem i klasztorem oo. Bernardynów. Okazała strzelista brama prowadzi na cmentarze, pokłosie Wielkich Wojen. Na bramie pamiątkowa tablica poświęcona porucznikowi Rajmund Feliksowi Świętochowskiemu, który zginął 2 września 1939 roku na granicy w Barwinku. Tablica została ufundowana przez siostrę porucznika, panią Praksedę Eufemię Łętowską.

Ciężkie walki w okolicach Dukli toczyły się już w czasie I wojny światowej. Po jej zakończeniu utworzono cmentarz, na którym w 70 mogiłach zbiorowych pochowano niezidentyfikowanych żołnierzy, różnej narodowości.

Po zakończeniu II wojny światowej na terenie powiatu krośnieńskiego rozsianych było tysiące pojedynczych i masowych grobów żołnierzy radzieckich, czechosłowackich i polskich, poległych podczas ciężkich walk toczonych o Przełęcz Dukielską. Po wojnie ich zwłoki zostały ekshumowane i przeniesione na utworzony cmentarz wojenny w Dukli, usytuowany tuż obok grobów z I wojny światowej. W kilkudziesięciu mogiłach zbiorowych i indywidualnych pochowano tutaj żołnierzy Armii Czerwonej (najwięcej Ukraińców), Czechosłowaków oraz żołnierzy polskich. Zaledwie 1 506 to zidentyfikowani. Akcent centralny to niski obelisk z postacią umierającego żołnierza w centrum – Pomnik żołnierza dłuta Stanisława Pomprowicza. Na placyku wyłożonym płytkami cementowymi umieszczone są marmurowe tablice inskrypcyjne (w trzech językach) o treści:

CHWAŁA BOHATEROM

ARMII RADZIECKIEJ I CZECHOSŁOWACKIEJ

POLEGŁYM W 1944 ROKU W OKOLICACH DUKLI

W WALCE Z HITLEROWSKIM OKUPANTEM.

CZEŚĆ ŻOŁNIERZOM I PARTYZANTOM POLSKIM

POLEGŁYM W WALCE Z FASZYZMEM

W LATACH 1939 – 1944.

SPOŁECZEŃSTWO WOJEWÓDZTWA RZESZOWSKIEGO.

GPS

49°33’40.9″N 21°40’53.4″E

Adres/wskazówki dojazdu
Jadąc drogą nr 19 od Miejsca Piastowego do Dukli, zobaczymy na wzgórzu kościół i klasztor oo. Bernardynów. Cmentarz znajduje się za murami kościoła. Samochód można zostawić na parkingu znajdującym się bezpośrednio przy cmentarzu.

W centrum Dukli zachował się dawny układ urbanistyczny miasta. Pośrodku ratusz z początku XVII w., przebudowany w połowie XIX w. na neogotycki. Na elewacji zachodniej zachowały się herby dawnych właścicieli miasta: „Trąby Jordanów” – herb Dukli i „Poraj Męcińskich”. W pierzejach dukielskie kamieniczki z XIX i XX wieku, odbudowane po wojnie z ruin.

Coraz większym zainteresowaniem cieszą się dukielskie piwnice znajdujące się pod rynkiem. Według podań piwnice w Dukli, łączące ze sobą kościoły, pałac i kamienice wokół rynku i ratusz, tworzą sieć połączeń z górą Cergową, a nawet z zamkiem w Odrzykoniu.

Kościół istniał już w XV w. Prawie niezmieniony wygląd do obecnych czasów, zawdzięczamy Jerzemu Mniszchowi i jego żonie Marii Amalii – przebudowa świątyni miała miejsce w latach 1764-1765. Wielokrotnie niszczony, w tym w 1944 r. Remontowany w 1954, w 1964-1965, a gruntownie odrestaurowany w latach 1999 – 2005.

Kościół farny jest wzniesiony w stylu późnobarokowym o dwóch symetrycznych kaplicach eliptycznych z kopułami i wolno stojącą dzwonnicą. Świątynia posiada cenne wyposażenie wnętrz w stylu rokoko i niezwykły nagrobek Marii Amalii z Brűhlów Mniszchowej.

Z zewnątrz skromna i prosta budowa, która zaskakuje przepychem wnętrz, subtelnością detali i doskonałością ogólnej kompozycji. Wszystko jest lekkie, jasne i wytworne. Ołtarze zaludniają roztańczone postacie, bardziej przypominające teatralnych aktorów niż świętych i męczenników. Rzeźby przy ołtarzu dłuta Jana Obrockiego ze Lwowa są ucieleśnieniem czterech cnót: Miłości, Nadziei, Wiary i Pokuty. W ołtarzu głównym znajduje się obraz pokutującej Marii Magdaleny. Jest to wierna kopia oryginału pędzla Pompeo Girolanio Batoniego, zniszczonego w 1944 r. Kopię wykonał artysta malarz Stanisław Jakubczyk. Na uwagę zasługuje również piękne tabernakulum. Iluzjonistyczne polichromie na sklepieniu przedstawiają sceny z życia i śmierć patronki kościoła. W nawie można również podziwiać ołtarze i konfesjonały, a także ambonę z rzeźbami czterech ewangelistów i chór muzyczny. Na ścianach piękne rokokowe zacheuszki i stacje drogi krzyżowej na lustrach. W przedsionku znajduje się kolejne dzieło Jana Obrockiego – grobowiec Franciszka Stadnickiego wykonany z czarnego marmuru. Najpiękniejszy i najcenniejszy zabytek dukielskiej fary znajduje się w jednej z bliźniaczych kaplic bocznych, których drzwi zostały wykonane z kutego i trybowanego żelaza przez drezdeńskich kowali-artystów. Jest to grobowiec Marii Amalii Mniszchowej, wyrzeźbiony z różowego i czarnego marmuru w 1773 roku przez Jana Obrockiego. Monument ten jest kwintesencją kultury rokoka. Marmurowa postać młodej, pięknej i eleganckiej kobiety jest tak pełna życia! Maria Amalia wygląda jakby zapadła w krótką drzemkę. Wydaje się, że za kilka minut powróci do przerwanej lektury lub też zaraz wstanie i szeleszcząc falbanami sukni podąży na bal.

Adres/wskazówki dojazdu
Jadąc drogą nr 19 od Miejsca Piastowego do Dukli, zobaczymy kościół po prawej stronie za mostem na rzece Dukiełka. Samochód można zostawić na miejskim parkingu, do którego skręca się za przejściem dla pieszych w lewo (między szarą kamienicą a mostem) lub na parkingu przy Muzeum Historycznym – Pałac w Dukli.

GPS

49°33’21.8″N  21°40’58.3″E

Kontakt
Parafia DUKLA – FARA
pw. św. Marii Magdaleny
ul. Trakt Węgierski 18
38-450 Dukla
tel. +48 13 433 00 38 – ks. proboszcz
tel. +48 13 433 07 40 – ks. wikariusze
e-mail: dukla@przemyska.pl

strona internetowa: http://dukla.przemyska.pl/

Kontakt do osoby oprowadzającej po kościele:
507 009 006

Od maja do sierpnia kościół udostępniony do zwiedzania poniedziałek-sobota w godzinach 14.00-17.30

Msze św. w niedziele i święta:

6:30; 8:00; 9:30; 11:00; 15:00; 18:00L 17:00Z

Dni powszednie:

7:00 18:00L 17:00Z*

* L – okres letni
Z – okres zimowy

Uroczysty odpust: 22 lipca

Szlaki turystyczne w pobliżu:

– Szlak rowerowy Gminy Dukla oznaczony kolorem niebieskim


 

Już w najbliższą sobotę, tj. 18 listopada 2017 roku zapraszamy na otwarcie ścieżki przyrodniczo – historycznej “Olchowiec”.

Cała trasa ma długość 11,5 km i jest projektem, na który należy poświęcić minimum 5-6 godz. Jej najniższy punkt znajduje się we wsi Olchowiec na wysokości ok. 450 m n.p.m., a najwyższy na wierzchołku Baraniego, zwanego dawniej Olchowczyk lub Jaworzyska, 754 m n.p.m..

Ścieżka jest typu okrężnego i nic nie stoi na przeszkodzie, żeby pokonywać ją w dowolnym kierunku. Natomiast przemieszczanie się wg kolejności przystanków umożliwia zakończenie wędrówki w ekomuzeum w zabytkowej łemkowskiej chyży w Olchowcu-Kolonii.

Wkrótce udostępnimy aplikację, dzięki której będzie można skorzystać z wirtualnego przewodnika po tej właśnie ścieżce: aplikacja beFOGG, ścieżka o nazwie “Przez górkę do sąsiada”

Ośrodek Kultury w Dukli zaprasza chętnych do rozpoczęcia przygody związanej ze sztuką pisania ikon.

Warsztaty rozpoczną się 29 września 2017 r. i będą trwać 2 dni. Poprowadzi je instruktor słowacki. 
Ilość miejsc ograniczona, a zapisu można dokonać pod numerem telefonu: (13) 43 30 025.

W najbliższy wtorek, tj. 15 sierpnia br. w Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryji Panny i jednocześnie Święto Wojska Polskiego zapraszamy wszystkich chętnych do wzięcia udziału w uroczystościach dożynkowych, które odbędą się w tym roku w Tylawie.